Παραμύθι από την Κάλυμνο.

Η γιαγιά μου η Μαρία από την Κάλυμνο μου έχει διηγηθεί πολλά παραμύθια, όταν ήμουν μικρό παιδί , μα ένα ξεχώριζα πιο πολύ απ΄όλα που ακόμα το θυμάμαι και θα ήθελα να σας το αφηγηθώ.

Απ΄όλα τα βασίλεια της Καλύμνου ξεχώριζαν δύο: το βασίλειο των Μυρτιών και το βασίλειο της Τελένδου. Τα δύο αυτά βασίλεια ήταν πολύ αγαπημένα. Στο πρώτο του Καστελλιού, ζούσε ένα βασιλόπουλο με καρδιά λιονταριού και πρόσωπο αγγέλου, το όνομά του όμως χάθηκε με τα χρόνια. Στο άλλο βασίλειο ζούσε μια όμορφη βασιλοπούλα, η Πόθα. Οι νέοι αυτοί είχαν ερωτευτεί ο ένας τον άλλον και οι γονείς τους θα τους πάντρευαν, όμως δεν βλεπόντουσαν συχνά, επειδή ζούσαν σε διαφορετικά νησιά. Οι δύοι νέοι ανυπομονούσαν να παντρευτούν, αλλά τότε ξέσπασε μεγάλος πόλεμος. Το βασιλόπουλο είπε στην Πόθα πως εάν γυρίσει από τον πόλεμο θα το μάθει πρώτη, εάν όμως πεθάνει, δεν θα της πούν τίιποτα.

Μετά από καιρό η στρατιά της Καλύμνου γύρισε, κανείς όμως δεν ήρθε να της μιλήσει και να της πει για το βασιλόπουλο. Η αλήθεια είναι πως γύρισε από τον πόλεμο βαριά
τραυματισμένος. Ετσι η Πόθα έκανε ένα μαντικό. Έβαλε ένα κερί στερεωμένο σε μια πέτρα μέσα στο νερό και το άναψε. Πίστεψε πως αν το κερί έφτανε στην Κάλυμνο από
το Καστέλλι χωρίς να σβήσει, θα σήμαινε πως ο αγαπημένος της ζούσε. Όμως το κερί σβήστηκε και χάθηκε μέσα στο πέλαγος. Όπως το κερί έτσι χάθηκαν και οι ελπίδες της
Πόθας, γι αυτό δεν ήθελε πια τη ζωή της. Θρήνησε για το ταίρι της, πήρε μια βαθιά ανάσα και βούτηξε στη θάλασσα από ένα ψηλό βράχο.

Από τη θλίψη του ο πατέρας της πήγε να τρελλαθεί, έχτισε μια πόλη στο όνομά της την Πόθα. Το βασιλόπουλο έζησε και πέθανε με τη σκέψη της. Η ίδια πέτρωσε στην κορυφή
του νησιού. Εκεί ψηλά είναι ξαπλωμένη η μορφή της φορώντας το βυζαντινό πόσι στο κεφάλι της. Έτσι παραμένει εκεί για να θυμίζει σε όλους εμάς πως όταν η αγάπη είναι
πολύ μεγάλη, μένει για πάντα, όπως και το παραμύθι αυτών των δύο νέων.

Μαρία Σοφία Ζώγα
Μαθήτρια του 3ου Γυμνασίου Π. Φαλήρου